08-04-2022: Een nieuw avontuur

Zoals je misschien al had gelezen ga ik 6 mei op reis naar Spanje. Niet zomaar een reis... maar ik ga er voor 10 weken wonen. Ik heb er al enorm veel zin in. Ik kan niet wachten om elke dag na mijn diensten lekker in het zonnetje te gaan zitten en allerlei leuke dingen te beleven in een wild vreemde stad. Ook ben ik erg benieuwd naar het ziekenhuis. Hoe gaan de Spanjaarden hier te werk gaan en wat kan ik verwachten? Klopt de mañana mentaliteit echt? En hebben we echt een siësta?

Je zal je misschien wel afvragen hoe ik bij deze stageplek ben gekomen. De opleiding die ik momenteel volg is 'Verpleegkunde'. Vandaar de stageplek in het ziekenhuis. Op dit moment zit ik in het 3de leerjaar en heb ik een keuzedeel moeten kiezen. Dit is een extra specifiek vak... dit moet elk jaar gekozen worden. Ik koos voor het keuzedeel 'Internationaal 2'. Dit aangezien ik 'Internationaal 1' in het 1ste leerjaar heb gevolgd en dit dus mooi aansloot. Verder houd ik ervan om de uitdagingen op te zoeken en mijzelf te verdiepen in hetgeen wat voor een ander het normaal is... ik ben er van overtuigd dat wanneer je deze verschillende inzichten hebt je nog beter kan communiceren met de mens. De cultuur en haar verschillen vind ik erg interessant. Daarom intrigeert het mij om nieuwe ervaringen op te doen betreft de cultuur in andere landen.

Tijdens de opleiding verpleegkunde loop je natuurlijk verschillende stages. Ik vind het erg leuk om nog wat te vertellen over mijn voorgaande stage. Deze was namelijk ook in het buitenland, maar iets dichterbij. Namelijk in Münster, Duitsland. Ik heb een half jaar daar gewoond samen met 3 mede-studenten. Het ziekenhuis heette het UKM. Duitsland... dit is natuurlijk wel een stukje dichterbij, maar ook hier waren er duidelijk verschillen. Zo de taal wat anders is, maar ook de hiërarchie ie op het werkveld is aanzienlijk aanwezig. Ik liep hier stage op de KMT-afdeling  (Knochmarktransplantation) ook wel... beenmergtransplantatie genoemd. Hier kwamen veel patiënten met bijvoorbeeld leukemie en andere bloed afwijkende ziektes. Je had vrijwel altijd te maken met kankerpatiënten. Dit is zeker wennen en af en toe wat schikken als je dat niet gewend bent. Ik heb gezien hoe goed het lichaam mee werkt en de patiënt voorlopig gezond naar huis laat gaan... maar ook heb ik gezien hoe erg het lichaam de patiënt in de steek kan laten. Achteraf heb ik super veel geleerd en ben ik enorm blij met de kennis die ik daar heb opgedaan. Ook heb ik onvergetelijke herinneringen gemaakt met mijn huisgenoten. 

Voor nu ga ik graag verder over de tijd wat nog komen gaat en wil ik jullie graag mee laten genieten van de leuke tijd die mij tegemoet gaat komen.